Laatste weekend in Engeland...

Rustig maar… Rustig maar…. Ik kom heus wel terug!!! Hahaha! Het einde van mijn vorige verhaal was eigenlijk gewoon een metafoor om te zeggen dat ik het toch wel heel erg naar mijn zin heb hier. Ik begin eindelijk echt mensen te kennen en echt in te burgeren. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet terug verlang naar Nederland en iedereen die ik die 5 maanden heb moeten missen!!!! Nog maar 1 ½ week te gaan…

Afgelopen week was eigenlijk een heerlijk rustig weekje bij Action Factory. Ik ben vooral bezig geweest met een soort van display maken voor the Hub van de Art Week. Erg leuk om lekker creatief bezig te zijn.
Verder heb ik nog met Mairead een meeting gehad met Ben voor Feast. We zijn naar het park geweest om te bekijken waar de theatergroep waar Ben mee werkt kan optreden. Die groep is woensdag avond in Action Factory geweest om te oefenen met kostuums enzo. Erg leuk om eens zo’n theatergroep mee te maken.
Afgelopen week heb ik ook een soort van eindgesprek gehad met Cath. Ze gaat nog een verslagje voor me maken, maar dit is ongeveer wat ze zei:
- ik was een goed ‘team member’
- ik was enthousiast in wat ik deed en wilde leren
- ik was niet bang om verschillende dingen aan te pakken
- ik kon goed omgaan met groepen en mensen waarmee ik gewerkt heb
- ik heb er samen met Rachel voor gezorgd dat Mairead zich meer op haar gemak voelde binnen Action Factory. (zij begon gelijk met ons)
- ze kon echt op mij rekenen
- mijn verslagen waren erg goed geschreven
- enige negatieve puntje: ik had mijn mond meer open moeten trekken, bijv. in team meeting
- ze gaf me een 7 of 7 ½ voor mijn stage
Hier ben ik natuurlijk wel erg blij mee!!!

Vrijdag ben ik met Joel mee geweest naar Stoneyholme, een school in Burnley. Hij deed daar een project dat vooral ging over muziek en emoties. Het was erg interessant om eens een muziekproject mee te maken. Ik heb veel van deze workshop geleerd en ik heb Joel ook nog even met wat tips voorzien. Erg nuttige dag dus… terwijl het eigenlijk mijn vrije dag was. Na de workshops ben ik nog meegegaan naar een meeting die Cath had op die school. Ze gaan een project opzetten om lezen meer interessant te maken voor kinderen. Dit was ook erg interessant.
’s Avonds zijn Rachel, Debbie en ik uitgegaan in Blackburn. (laatste keer uit in Blackburn voor mij; raar idee) We zijn eerst naar Napier gegaan en daar 2 bandjes gekeken. Toen zijn we doorgegaan naar Barzooka, waar Thea ook was. Rond middernacht hebben we maar besloten om het hierbij te laten en weer naar huis te gaan.

Zaterdag ben ik nog even het winkelcentrum ingegaan. Na lang wikken en wegen had ik toch maar besloten dat ik nog even naar de kapper wilde voordat ik terug ga. Nouw… dat was weer een heel avontuur op zich. Probeer maar eens in een andere taal duidelijk te maken wat je met je haar wil. “I want this like this and that like that!” Nou zoiets was het dus. Ik had hem duidelijk gemaakt dat ik mijn haar weer wil laten groeien en dus meer op één lengte wil. En dat heeft hij ook heel netjes gedaan. Verder was hij heel erg aardig en hebben we honderduit gepraat over onder andere reizen, muziek, Holland enzzz… Na 2 ½ uur bij de kapper te hebben gezeten (helft van de tijd wachten en de andere helft van de tijd gewassen, geknipt en gestijld worden) was de kapper inmiddels gesloten en moest ik het luttele bedrag van bijna 25 pond betalen… Hmm.. qua prijs niet echt aan te raden dus! Maar aangezien ik teveel geld gepint had omdat ik dacht dat ik nog huur moest betalen had ik toch nog ponden over… Volgende stap is om het weer donker/zwart te laten verven, maar dat doe ik wel lekker als ik weer in Nederland ben.

’s Avonds zijn we samen met Debbie naar Preston gegaan om daar met Jildau te gaan stappen. Aangekomen in Preston kwam Jildau met het idee om Nederland – Servië te gaan kijken in de pub. Rachel ontving dat idee met open armen en Debbie en ik hadden zoiets van: zolang er maar drank is… Gelukkig won Oranje en hadden we 2 hele blije groupies… Na de wedstrijd zijn we de pub ontvlucht en zijn we richting de ‘Warehouse’ gelopen. Onderweg toch nog maar even het Wilhelmus en wat overwinningsliederen gezongen. Bij Warehouse aangekomen waren ze nog niet open. Met het idee dat wij de enigen daar zouden zijn, zijn we toen eerst maar naar Reflex gegaan. Dat was op zich best een leuke pub met jaren ’80 muziek. Na ons daar een half uur of zo te hebben misdragen zijn we toch maar naar Warehouse gegaan. Warehouse is een soort rock-club met 3 etages. Elke etage had een andere stijl muziek. Bovenste etage was Metal, die daar onder meer Indie en de onderste was vooral Britpop. Rachel en Jildau hebben zich in het begin vooral vermaakt in het indie gedeelte, Debbie en ik later meer in het Metal gedeelte. In het Britpop gedeelte hebben we ons allemaal lekker uitgeleefd en misdragen.

Al met al een zeer geslaagde nacht en een zeer geslaagd laatste weekend in Engeland…..