Wireless Festival and pig race

Dit was een weekje met veel (school)nieuws uit Holland. Koen, Ellen en Leonie: gefeliciteerd met jullie slagen!!!! Ook slecht nieuws: Jeroen moet stoppen met school… Tsssjj…. Maarjah; hij kan nu eindelijk gaan doen wat hij wil doen: werken. (met een klein beetje school dan)

Afgelopen week hebben we een evaluatie gedaan van de Art Week die Rachel en ik georganiseerd hadden. Iedereen was erg positief over onze organisatie. Eigenlijk hadden ze er niks negatiefs op aan te merken. Zelf had ik nog wel wat puntjes van kritiek op mezelf, maar blijkbaar zijn die niet verder gekomen dan mezelf.
Deze week hebben we ook gekeken naar nieuwe logo’s voor Action Factory. Ze willen hun hele huisstijl veranderen, inclusief logo. Er zaten er echt wel een paar mooie logo’s bij.
Verder heb ik met Cath mijn eindverslag besproken. Ze vond het een erg goed verslag, ik moest alleen wat meer voorbeelden geven en wat Engelse taal veranderen… Dat heb ik inmiddels gedaan, dus het ziet er naar uit dat ik daar mooi klaar mee ben!

Vrijdag avond had ik met Debbie afgesproken in Napier. Samen hebben we gezellig bij gekletst met natuurlijk de bijbehorende alcoholische versnaperingen. Ondertussen hebben we ook nog even een bandje gekeken: “The Ambivalent Complex”. Was wel okey, maar niet erg bijzonder.

Zaterdag ochtend werd ik een beetje brak wakker. Na lekker hebben te liggen luieren ben ik toch maar een douche gaan scoren en me klaar gemaakt om naar Leeds te gaan voor het Wireless festival!!!!! Natuurlijk had ik wel weer ‘geluk’ dat de rails overstroomd waren en we met de bus moesten tussen Hebden Bridge en Bradford. Daar kwam nog eens bij dat de chauffeur geen idee had waar hij heen moest… Najah; hij wist wel waar hij heen moest, maar niet waar de stations in Halifax en Bradford waren. Lekker handig dus! Onderweg heb ik nog kennis gemaakt met Andrew, beetje een Jamaican type. Erg aardig en we hebben eigenlijk van Blackburn t/m Bradford zitten kletsen. In Bradford kon ik een trein eerder naar Leeds nemen. In Leeds aangekomen regende het pijpestelen, net als mijn vorige keer in Leeds. In de regen ben ik op zoek gegaan naar de shuttle bus naar het festivalterrein. Na ongeveer 20 minuutjes in een overvolle bus was ik rond 3 uur dan eindelijk op de plaats van bestemming… Harewood House; waar het Wireless festival plaatsvond. Vanaf het moment dat ik uit de bus stapte begon de zon te schijnen. En die bleef schijnen totdat ie onderging. Helaas was het festivalterrein wel een flinke bende. Ik was dan ook nog geen uur op het terrein of ik had de modder al tot mijn knieën staan. Maar dat weerhield mij er niet van om lol te hebben en lekker bandjes te kijken. Bands die ik heb gezien waren: Wild Beast, Los Campesinos (erg leuke jonge band), The Figurines, Polysics (erg leuke gestoorde band uit Tokyo, ze droegen oranje overalls en zwarte rechthoekige brillen), Pigeon Detectives, The Cribs, The Twang (viel in het begin tegen, werd later leuker), Editors (zelfde), The Rakes (stuk energieker dan Editors) en Kaiser Chiefs: Helemaal super geweldig!!! Halverwege de dag ging ik even ergens zitten om te chillen. Een man begon tegen me aan te praten; hij was op het festival met z’n nichtjes. Wel lachen om aanspraak te hebben daar! Verder heb ik ook een aantal opmerkingen gehad over mijn shirt: ‘Not everything in Holland is flat’. LOL!
Het was erg interessant om te kijken naar verschillen tussen festivals in Nederland en dit festival in Engeland. Zo kon je gewoon eten en drinken (1 halve liter fles) meenemen het festivalterrein op. Verder was er ook een kleine kermis aanwezig, op de Zwarte Cross na heb ik dat nog nooit op een festival in Nederland gezien. En natuurlijk was alles erg duur. Alleen al om een programma te krijgen aan een keychord betaalde je al 5 pond. (7,50 euro) Verder betaalde je voor een drankje (halve literfles) 2 en voor bier 3 pond, maar dan kreeg je wel een pint. Voor de rest verliep het programma soepel, net zoals in Holland eigenlijk. Alleen werden 2 bands omgewisseld. Wat wel erg jammer was: er was één podium waar je alleen in kon als je O2 had… Gelukkig was er genoeg te zien op de andere 2 podia.
Los Campesinos, Polysics en Kaiser Chiefs waren voor mij de hoogtepunten van het festival. Vooral Kaiser Chiefs. Ze speelden 1 ½ uur en ik baalde dan ook verschrikkelijk dat ik na een half uur al weg moest, ivm bus halen en dan laatste trein richting Hebden Bridge. Onderweg ontzettend zitten ouwehoeren met een paar jongens die ook naar het festival waren geweest. Ondertussen even met Jackie gebeld en zij zou mij komen oppikken op het station: Sowerby Bridge. Bij haar thuis nog even een biertje gedronken en rond 12 uur lekker gaan pitten.

Zondag ben ik met Jackie mee geweest naar een soort van barbecue-feest-achtig-iets in Hebden Bridge (is een soort hippie plaats). Het vond allemaal plaats rondom een afgelegen kroegje aan een rivier. De kroeg bestond 100 jaar en half (zo niet heel) Hebden Bridge was uitgelopen naar “the blue pig”. Er vond zowaar een ‘blue pig race plaats’. Ongeveer 20 mensen hadden een blauw varken gemaakt en die gooiden ze dan in de rivier en de eerste die over een bepaalde lijn kwam won. Erg grappig om een hoop mensen bij elkaar te zien die zich allemaal druk maakten om zelfgemaakte varkentjes die in de rivier dreven. Ondertussen nog met een hele hoop mensen gepraat en kennis gemaakt. Er waren zelfs nog bekenden van mij aanwezig daar; mensen van Action Factory; haha! Ook heb ik nog lekker Nederlands kunnen praten met een Nederlandse vrouw die nu al 4 jaar in Engeland woont. We sloten af met een barbecue en een pint bier. (al had ik niet om bier gevraagd; maar ik moest me maar aanpassen aan de Engelse cultuur!) Iedereen was erg aardig en vrijgevig. Heb erg veel lol gehad en voelde me al vrij snel op m’n gemak. Het heeft me dan ook heel wat uren gekost voordat ik eindelijk zo ver was om terug naar Blackburn te gaan. Samen met iemand van het feest op de trein gewacht en wat was ik blij dat die trein kwam… Het bier was namelijk nogal snel naar beneden gezakt; haha! Eenmaal in de trein kreeg ik een smsje van Andrew (van de heenweg). Dus ik terug smsen. Wat bleek: hij zat voor mij in de trein. Hoezo toevallig? Blijkbaar val ik hier in Engeland nogal in de smaak bij onze donker gekleurde medemens… Viel me ook al op in Londen ;) Maar het was wel weer erg gezellig.

Het was weer een supertop weekend!! Nog één weekend in Blackburn en Preston te gaan en dan nog een weekje Dublin en ik kom alweer terug… De tijd gaat nu wel heel erg snel. Ik ben momenteel nog niet helemaal zeker of ik al wel weer terug wil!